آهنگری چیست؟

۱۵:۴۹ - ۱۴۰۲/۰۵/۲۴
اهنگری فرایند تغییر حالت تعمیرات و ساخت لوازم آهنی را میگویند که ماده اولیه و ابازر کار فرد آهن است و به وسیله ابزار دیگر جوشکاری تغییر شکل و ... را روی آهن آلات انجام میدهد. 

فهرست مطالب 

آهنگری به چه عملی میگویند؟

تاریخچه آهنگری

فرایند آهنگری چیست؟

کاربرد اهنگری چیست؟

آهنگری قالب بسته (Closed-die forging)

آهنگری قالب باز (Open-die forging)

متالوژی چیست؟

تاریخچه متالوژی چیست؟

تفاوت متالوژی و آهنگری

آهنگری به چه عملی میگویند؟

آهنگری یک حرفه یا عملی است که در آن فرد متخصص (آهنگر) با استفاده از ابزارها و تجهیزات مخصوص، فلزات را شکل می‌دهد، جوش می‌دهد، برش می‌زند و ساختارهای فلزی را تعمیر و تغییر می‌دهد. آهنگری به تولید و تعمیر محصولات فلزی از جمله اجسام تزئینی، وسایل ابزاری، ساختارهای صنعتی و سازه‌های ساختمانی می‌پردازد.

فرآیندهای آهنگری شامل جوشکاری، برش، تراشکاری، خمکاری، شکل دادن، پوشش‌دهی و معایب‌یابی اجسام فلزی می‌شود. آهنگران از ابزارهای مانند جوشکاری، تراشکاری، برش، هم زنی و ابزارهای دستی مختلف برای انجام این کارها استفاده می‌کنند.

آهنگری به یکی از حرفه‌های قدیمی و مهم در تاریخ انسانی تبدیل شده است و همچنان در صنعت و ساختمان‌سازی نقش مهمی ایفا می‌کند.

تاریخچه آهنگری

تاریخچه آهنگری به دوره‌های قدیمی از تاریخ انسانی بازمی‌گردد. این حرفه به مرور زمان تکامل یافته و نقش مهمی در توسعه صنعت و سازمان‌دهی جوامع ایفا کرده است. در زیر به برخی از مهمترین مراحل تاریخچه آهنگری اشاره خواهم کرد:

  1. **عصر سنگ:** در دوران عصر سنگ، ابزارهای سنگی به کار گرفته می‌شدند تا اشیاء فلزی (مانند طلا و مس) را شکل داده یا تراش می‌کردند.
  2. **عصر برنز:** با اختراع و تولید برنز (آلیاژی از مس و قلع)، توانایی ساخت ابزارهای فلزی بهبود یافت. در این دوره، ابزارهایی مانند شمشیرها، ابزارهای کشاورزی و وسایل تزئینی با استفاده از برنز ساخته می‌شدند.
  3. **عصر آهن:** با کشف و استفاده از آهن به عنوان فلزی قابل استخراج و استفاده، عصر آهن آغاز شد. آهن به دلیل وجود در طبیعت و قابلیت فراوان برای شکل‌دهی و تقویت، به مرور زمان نقش مهمی در آهنگری و ساختمان‌سازی ایفا کرد.
  4. **قرون وسطی:** در دوران قرون وسطی، آهنگری به یک حرفه مهم تبدیل شد. آهنگران در این دوره به ساخت ابزارهای کشاورزی، اسلحه‌ها، زینت‌ها و سازه‌های فلزی مشغول بودند.
  5. **استقرار صنعتی:** با آغاز دوره صنعتی و افزایش استفاده از ماشین‌آلات و فناوری‌های نوین، تولید آهن و فولاد به مراتب افزایش یافت. تکنولوژی‌های جدید در جوامع صنعتی به توسعه و بهینه‌سازی فرآیندهای آهنگری کمک کرد.
  6. **دوران مدرن:** با پیشرفت فناوری و علم مهندسی مواد، روش‌های پیشرفته‌تری برای تولید و پردازش مواد فلزی ابداع شد. این شامل تکنیک‌های پیشرفته در جوشکاری، فرم‌دهی، ریخته‌گری و پوشش‌دهی است.

در اصطلاح مدرن، آهنگری همچنان یک حرفه اساسی است و در بخش‌های مختلفی از صنعت، ساختمان‌سازی، تولید ابزارها و تعمیرات مورد استفاده قرار می‌گیرد. امروزه با پیشرفت فناوری، از جمله استفاده از ماشین‌آلات عددی کنترل شده (CNC)، فرآیندهای آهنگری بهبود یافته و توسعه یافته‌اند.

فرایند آهنگری چیست؟

فرایند آهنگری یک سری فعالیت‌ها و عملیات است که توسط آهنگران انجام می‌شود تا اشیاء فلزی را شکل دهند، تغییر شکل دهند، جوش دهند، تراش کنند، پوشش دهند و یا تعمیر کنند. این فرآیند‌ها با استفاده از ابزارها، تجهیزات و تکنولوژی‌های مختلف انجام می‌شوند. در زیر به برخی از اصولی‌ترین فرآیندهای آهنگری اشاره خواهم کرد:

  1. **جوشکاری (Welding):** جوشکاری عبارت است از اتصال دو قطعه فلزی با استفاده از حرارت و فشار به گونه‌ای که قطعات جوش شده تا حد ممکن شبیه یک قطعه به نظر بیایند. این فرآیند می‌تواند با استفاده از فنون مختلفی از جمله جوشکاری قوس الکتریکی، جوشکاری گاز، جوشکاری نقطه‌ای و... انجام شود.
  2. **برش (Cutting):** برش فرآیندی است که در آن فلزات با استفاده از ابزارها و تکنولوژی‌های مختلف مانند انشعاب، پلاسما، لیزر یا ابزارهای دستی مختلف تراشه می‌شوند.
  3. **شکل‌دهی (Forming):** در این فرآیند، فلزات با استفاده از ابزارها و دستگاه‌های خاص به شکل‌های مختلفی تبدیل می‌شوند. این شامل خمکاری، ابریشم‌کاری، رول‌گیری و... می‌شود.
  4. **تراشکاری (Machining):** تراشکاری فرآیندی است که در آن با استفاده از ابزارهای تراش، اشکال و سطوح دقیقی بر روی قطعات فلزی ایجاد می‌شود.
  5. **ریخته‌گری (Casting):** در این فرآیند، فلزات به صورت مایع در قالب‌های خاص ریخته شده و پس از سرد شدن به شکل‌های مختلف تبدیل می‌شوند.
  6. **پوشش‌دهی (Coating):** در این فرآیند، لایه‌های محافظی مانند رنگ، روکش‌های فلزی یا پوشش‌های محافظتی دیگر بر روی سطوح فلزی ایجاد می‌شوند تا آن‌ها را در مقابل خوردگی، زنگ‌زدگی و سایر آسیب‌ها محافظت کنند.

این فرآیندها فقط بخشی از فرآیندهای آهنگری هستند و هر کدام از این فرآیندها ممکن است با تکنیک‌ها و ابزارهای مختلفی انجام شود. آهنگران با استفاده از تجربه، تخصص و تکنولوژی‌های نوین این فرآیندها را بهبود و توسعه می‌دهند تا به نیازهای مختلف صنعت، ساختمان‌سازی و تولید پاسخ دهند.

کاربرد اهنگری چیست؟

آهنگری به عنوان یک حرفه و فرآیند فنی دارای کاربردهای گسترده‌ای در صنایع مختلف دارد. در زیر به برخی از کاربردهای اهنگری اشاره خواهم کرد:

  1. **ساختمان‌سازی:** آهنگران در صنعت ساختمان‌سازی نقش مهمی ایفا می‌کنند. آنها می‌توانند قطعات فلزی مورد نیاز برای سازه‌ها را ساخته و نصب کنند. این شامل درب‌ها، پنجره‌ها، پل‌ها، دریچه‌ها، پشتیبانی‌ها و سایر اجزای سازه‌های فلزی است.
  2. **تولید وسایل ابزاری:** آهنگری برای تولید و تعمیر وسایل ابزاری مانند قلاویز، ابزارهای دستی، ابزارهای کشاورزی و ابزارهای صنعتی استفاده می‌شود.
  3. **خودروسازی:** در صنعت خودروسازی، آهنگری برای تولید قطعات و بخش‌های فلزی خودروها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این شامل تولید قطعات موتور، شاسی، بدنه و سایر اجزا است.
  4. **صنعت هوافضا:** در صنعت هوافضا نیز آهنگری برای تولید و تعمیر قطعات فلزی پروازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این شامل ساخت و تعمیر بخش‌های بدنه هواپیماها، اجزای موتورها و سیستم‌های جانبی است.
  5. **تولید هنری و تزئینی:** آهنگری به عنوان هنر و صنعت تزئینی نیز کاربردهایی دارد. آهنگران می‌توانند اشیاء تزئینی و هنری مانند مجسمه‌ها، گلدان‌ها، پرده‌های فلزی، زینت‌ها و سایر اشیاء تزئینی را تولید کنند.
  6. **صنایع دریایی:** در تولید و تعمیر قطعات و ساختارهای فلزی در صنایع دریایی نیز از آهنگری استفاده می‌شود. این شامل ساخت و تعمیر قایق‌ها، کشتی‌ها، سدی‌ها و سازه‌های دریایی دیگر است.
  7. **تجهیزات صنعتی:** در تولید و تعمیر تجهیزات صنعتی مانند ماشین‌آلات صنعتی، تجهیزات تولید و سایر دستگاه‌های مورد نیاز در صنایع مختلف، آهنگری نقش دارد.

این تنها چند نمونه از کاربردهای آهنگری در صنایع و حوزه‌های مختلف است. به‌طور کلی، آهنگری به عنوان یک حرفه کاربردی در تولید، تعمیر و تغییرات فلزات و مواد فلزی در زمینه‌های مختلف تاثیرگذار است.

آهنگری قالب بسته (Closed-die forging)

آهنگری قالب بسته یا "Closed-die forging" یکی از فرآیندهای مهم تولید قطعات فلزی با استفاده از فشار بالا و تغییر شکل می‌باشد. در این فرآیند، قطعه مورد نظر بین دو قالب (دیس‌ها) قرار می‌گیرد و با استفاده از فشار بالا، فلز سرد متشکل و تغییر شکل می‌یابد تا به شکل مورد نظر در داخل قالب‌ها درآید. این فرآیند به‌طور گسترده در صنایع مختلف از جمله خودروسازی، هوافضا، صنایع نفت و گاز، و تولید ابزارها و تجهیزات صنعتی استفاده می‌شود.

مراحل اصلی آهنگری قالب بسته عبارتند از:

  1. **آماده‌سازی مواد:** ابتدا مواد فلزی که قرار است به قطعه تبدیل شوند، آماده می‌شوند. این مواد می‌توانند از طریق ذوب فلزات به دست آمده یا از قطعات قبلی تولید شده باشند.
  2. **شکل‌دهی اولیه:** در این مرحله، قطعه فلزی به شکل‌های ابتدایی تبدیل می‌شود. این مرحله ممکن است شامل تغییر شکل اولیه تا به شکلی نزدیک به قالب نهایی باشد.
  3. **آماده‌سازی قالب‌ها:** دو قالب (دیس‌ها) آماده می‌شوند. قالب‌ها معمولاً از فولاد یا آلیاژهای مقاوم استفاده می‌شوند تا بتوانند به فشارهای بالا و دماهای بالا تحمل کنند.
  4. **قالب‌گذاری:** قطعه فلزی بین دو قالب قرار می‌گیرد و فشار بالا بر روی قطعه وارد می‌شود تا فلز تغییر شکل دهد و به شکل داخل قالب‌ها برسد.
  5. **جلوگیری از خنثی شدن:** در این مرحله، برای جلوگیری از خنثی شدن قطعه فلزی در داخل قالب‌ها و برای به حداقل رساندن لغزش، از مواد گریس یا روغن به عنوان ماده جداکننده استفاده می‌شود.
  6. **شکل‌دهی نهایی:** فشار همچنان بر روی قطعه فلزی اعمال می‌شود تا به شکل نهایی داخل قالب‌ها برسد و مواد اضافی تا حد امکان از محل قالب‌گیری بیرون آورده شود.
  7. **خنک‌کنندگی و خنثی کردن:** پس از شکل‌دهی نهایی، قطعه از قالب‌ها خارج می‌شود و به سرعت خنک‌کننده‌ها (آب یا هوا) منتقل می‌شود تا به سرعت خنثی شود و از تغییر شکل و شکستن جلوگیری شود.
  8. **تمیز کردن و پس‌پردازش:** قطعه تمیز می‌شود و عملیات پس‌پردازش مانند حذف برآوردها، تراشکاری نهایی و... انجام می‌شود.

آهنگری قالب بسته به دلیل دقت بالا، قابلیت تولید قطعات پیچیده و خواص مکانیکی بهتر، در صنایع مختلف از جمله خودروسازی، هوافضا و صنایع نفت و گاز بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد.

آهنگری قالب باز (Open-die forging)

آهنگری قالب باز یا "Open-die forging" یکی دیگر از روش‌های فرآیندی تولید قطعات فلزی با استفاده از فشار بالا و تغییر شکل می‌باشد. در این روش، قالب‌ها به صورت باز و بدون حدود دقیق شکل ظاهری تولیدی به کار می‌روند و به عبارت دیگر، فلز توسط قالب‌ها به شکل دلخواه تغییر شکل داده می‌شود. این فرآیند به‌طور گسترده در صنایع مختلف از جمله فولادسازی، صنایع نفت و گاز، و تولید قطعات بزرگ صنعتی استفاده می‌شود.

مراحل اصلی آهنگری قالب باز عبارتند از:

  1. **آماده‌سازی مواد:** مواد فلزی که قرار است به قطعه تبدیل شوند، آماده می‌شوند. این مواد می‌توانند از طریق ذوب فلزات به دست آمده یا از قطعات قبلی تولید شده باشند.
  2. **شکل‌دهی اولیه:** در این مرحله، قطعه فلزی به شکل‌های ابتدایی تبدیل می‌شود. این مرحله ممکن است شامل تغییر شکل اولیه تا به شکلی نزدیک به شکل نهایی باشد.
  3. **آماده‌سازی قالب‌ها:** قالب‌ها برای استفاده در آهنگری باز نیازی به بسته شدن ندارند و به‌طور آزاد بر روی سطح قطعه قرار می‌گیرند.
  4. **شکل‌دهی نهایی:** در این مرحله، قطعه فلزی تحت فشار بالا قرار گرفته و با استفاده از اثر فشار و تغییر شکل، به شکل نهایی خود تبدیل می‌شود. این مرحله باعث تغییر شکل و تقویت خواص مکانیکی قطعه می‌شود.
  5. **خنک‌کنندگی:** پس از شکل‌دهی نهایی، قطعه از فشار آزاد می‌شود و به سرعت خنک‌کننده‌ها (آب یا هوا) منتقل می‌شود تا به سرعت خنثی شود و از تغییر شکل و شکستن جلوگیری شود.
  6. **تمیز کردن و پس‌پردازش:** قطعه تمیز می‌شود و عملیات پس‌پردازش مانند حذف برآوردها، تراشکاری نهایی و... انجام می‌شود.

آهنگری قالب باز به دلیل توانایی در تولید قطعات بزرگ و پیچیده، انعطاف پذیری در شکل‌دهی، و افزایش خواص مکانیکی قطعات، در صنایعی مانند فولادسازی برای تولید بلوم‌ها و بلوک‌های فولادی، صنایع نفت و گاز برای تولید قطعات لوله‌ها و تجهیزات صنعتی بزرگ و دیگر حوزه‌های صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

متالوژی چیست؟

متالوژی علمی است که به مطالعه و تحلیل رفتار و ویژگی‌های مواد فلزی و آلیاژها می‌پردازد. این علم به مطالعه ساختار داخلی مواد فلزی، رفتار آنها در شرایط مختلف دما و فشار، خواص مکانیکی، حرارتی، الکتریکی و دیگر خواص مرتبط با مواد فلزی می‌پردازد.

متالوژی به واسطه مطالعه ساختار و خواص مواد فلزی و آلیاژها، به مهندسان و دانشمندان اطلاعات مفیدی ارائه می‌دهد که در توسعه و بهبود فناوری‌های تولید، طراحی مواد جدید، انتخاب مواد برای کاربردهای خاص، ارتقاء کیفیت و عملکرد مواد در شرایط مختلف و حل مشکلات مرتبط با مواد کاربرد دارد.

به طور کلی، متالوژی به تحلیل ساختار میکروسکوپیک و ماکروسکوپیک مواد، اثر دما و فشار بر رفتار آنها، رفتار در شرایط مختلف تغییرات مکانیکی و حرارتی، پردازش حرارتی و تغییرات فازی، خواص الکتریکی و مغناطیسی و دیگر مفاهیم مرتبط با مواد فلزی می‌پردازد. این دانش به عنوان پایه‌ای برای تحقیقات و توسعه در صنایع مختلف از جمله خودروسازی، هوافضا، ساختمان‌سازی، الکترونیک، پزشکی و سایر صنایع بهره‌برداری می‌شود.

تاریخچه متالوژی چیست؟

تاریخچه متالوژی به دوران‌های قدیمی بازمی‌گردد، زیرا انسان‌ها از هزاران سال پیش به طور تصادفی یا تجربی با مواد فلزی آشنا شده و آن‌ها را به‌عنوان ابزارها و وسایل استفاده کرده‌اند. اما به مرور زمان، تجربیات و تکنیک‌های متالوژی به شکل علمی‌تر و سیستماتیک‌تر توسعه یافته‌اند. در زیر به مراحل مهم در تاریخچه متالوژی اشاره خواهم کرد:

  1. **عصر استفاده اولیه از فلزات:** در دوران باستان، انسان‌ها فلزاتی مانند مس، طلا و نقره را به‌صورت خام یافته و از آنها برای تزئین، ساخت ابزارها و زینت‌ها استفاده می‌کردند. این استفاده‌ها به‌صورت تجربی و آزمایشی انجام می‌شد.
  2. **عصر آهن:** با کشف و استفاده از آهن، تاریخچه متالوژی به مرحله جدیدی وارد شد. تولید و پردازش آهن به‌طور سیستماتیک‌تر انجام می‌شد و تکنیک‌های ذوب و تصفیه آهن توسعه یافت.
  3. **عصر صنعتی:** با آغاز دوران صنعتی، متالوژی به شکل علمی‌تر و پیشرفته‌تر توسعه یافت. تکنولوژی‌های پیشرفته‌تر در زمینه ریخته‌گری، جوشکاری، پوشش‌دهی و سایر فرآیندهای متالوژی به‌کار گرفته شد.
  4. **توسعه تجهیزات تحقیقاتی:** با توسعه تجهیزات تحقیقاتی مختلف، محققان قادر به بررسی و تحلیل دقیق‌تر ساختارها و خواص متریال‌ها شدند. این توسعه‌ها باعث پیشرفت سریع‌تر متالوژی گردید.
  5. **تحقیقات نانومتریال‌ها:** در دهه‌های اخیر، مطالعات متالوژی به سمت تحقیق در زمینه نانومتریال‌ها (مواد در ابعاد نانو) تمایل پیدا کرده است. این تحقیقات به شناخت بهتر از خواص و رفتار مواد در ابعاد نانو و کاربردهای نوین متالوژی منجر شده است.
  6. **توسعه آلیاژها و مواد پیشرفته:** توسعه آلیاژهای پیچیده‌تر و مواد پیشرفته‌تر با خواص خاص در برابر شرایط محیطی و مکانیکی مختلف، یکی از مهمترین جنبه‌های متالوژی مدرن است.

تاریخچه متالوژی نشان می‌دهد که این علم با تغییرات تکنولوژی و نیازهای انسانی تکامل یافته و به‌طور مداوم در حال پیشرفت است.

تفاوت متالوژی و آهنگری

متالوژی و آهنگری دو عبارت با معانی و تمرکز‌های مختلف در زمینه مواد فلزی و فناوری مرتبط با آنها هستند. در زیر تفاوت‌های اصلی بین این دو مفهوم را توضیح خواهم داد:

  1. **متالوژی (Metallurgy):**

   - متالوژی عبارت است از علمی که به مطالعه و تحقیق درباره مواد فلزی و آلیاژها، ساختار داخلی، خواص مکانیکی، حرارتی، الکتریکی و مغناطیسی آنها می‌پردازد.

   - متالوژی به تحلیل ساختارهای میکروسکوپیک و ماکروسکوپیک مواد فلزی، پیشرفت‌های تکنولوژیک در تولید و پردازش آنها، مطالعه تغییرات فازی و حرارتی، بهبود خواص و عملکرد مواد و دیگر مسائل مرتبط با مواد فلزی می‌پردازد.

   - متالوژی به‌عنوان یک علم پایه‌ای و تخصصی در زمینه مواد فلزی عمل می‌کند و تمرکز اصلی آن بر تحلیل علمی و پژوهش درباره خواص مواد فلزی و آلیاژها است.

  1. **آهنگری (Blacksmithing):**

   - آهنگری به حرفه‌ای اشاره دارد که در آن آهنگران با استفاده از ابزارها و تجهیزات مختلف، فلزات را شکل می‌دهند، جوش می‌دهند، برش می‌زنند و ساختارهای فلزی را تعمیر و تغییر می‌دهند.

   - آهنگری به‌طور عملی و کاربردی به تولید و تعمیر اجسام فلزی و ساختمان‌های فلزی می‌پردازد. این شامل تکنیک‌های متنوعی مانند جوشکاری، برش، خمکاری، تراشکاری و... است.

   - آهنگری علاوه بر جنبه‌های فنی و علمی، تجربیات عملی و مهارت‌های کاری نیز به‌کار می‌برد و به‌عنوان یک حرفه کاربردی در صنعت و ساختمان‌سازی عمل می‌کند.

به‌طور خلاصه، متالوژی بیشتر به عنوان یک علم تحقیقاتی در زمینه مواد فلزی و خواص آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد، در حالی که آهنگری به عنوان یک حرفه عملی و تولیدی در زمینه تشکیل و پردازش فلزات به کار می‌رود.